Hoeilander.be

Je wordt niet elke dag 92 jaar en na al die jaren kan het misschien wel wat moelijker worden om een leuk cadeau te vinden. Maar daar hebben de dochter en de kleindochters van Jeanne Wollanders iets op gevonden: een gezellige samenkomst in café ’t Betenland (bij Gaby) om het glas te heffen op de jarige en om de vele herinneringen van vroeger eens op te halen. De eerste vraag die bij de lezer misschien opkomt is: wie is Jeanneke Wollanders (94) ook weer.

Jeanneke Wollanders werd te Hoeilaart geboren op 4 december 1923, als dochter van Jozef Wollanders en Louise Tastenhoye. Moeder Louiske was boerin en vader had een garage waar hij zich vooral bezighield met de verkoop van auto’s. Maar in die tijd konden de meeste mensen niet autorijden dus moest Jef het hen leren. Hij reed ook rally’s. Dat heeft hem zijn bijnaam bezorgd : de Zot. Dus werd Jeanneke al snel Jeanne van de zot. Zij  had ook 2 broers : Marcel Wollanders, die later een beroemd jockey en paardentrainer werd, en René die op 3 jarige leeftijd overleed.

Toen op het gemeenteplein een café’s te koop kwamen te staan, besloot Louiske het café op de plaats te kopen, naast de garage van De Zot. Vandaag staat op die plek het appartementsgebouw met onderaan de bakkerij Royal (vroeger Landbouwkrediet).

Het café werd een bloeiende zaak . Er werd met de kegels gespeeld achteraan ’t café en met de kaarten dat het een lieve lust was.

Tijdens en onmiddellijk na de tweede Wereldoorlog kwam er nog meer volk in ’t café, voornamelijk Engelse soldaten. Ondertussen was bekend geraakt dat Jeanneke goed kon zingen. En dus entertainde zij de soldaten vele uren.

Op het einde van de oorlog  begon ze ook operettes te zingen. Onmiddellijk kreeg ze de hoofdrol in ‘De neef uit het Oosten’. Deze operette ging door in de zaal van den Tuk, later cinema Barnum, op ’t Lindeke. Er  volgden nog stukken  o.a. ‘Het zomerlief’.

Ondertussen was Jeanneke getrouwd met de hoogblonde Maurice Vanderlinden die prompt de bijnaam Rosse Mise van de Zot kreeg. Jeanne en Maurisse namen het ‘café des sports’ van haar ouders, Jozef en Louise, over. In welk jaar dit precies was, weet Jeanneke niet meer.  Ze zetten een samenwerking op met Berke  (Albert Guns) de coiffeur die in het café zijn eigen ruimte kreeg om de haren te knippen. Mensen kwamen iets drinken terwijl de kinderen vlug de haren lieten knippen. Dat zorgde voor heel wat leven in de brouwerij.

Echtegnoot Maurice ging werken in de Kredietbank want het was moeilijk rondkomen  met één pree. Om meer klandizie te lokken stelde moeder Louise voor om in ’t café ‘crème glacé’ (ijsroom)  te verkopen . Dat sloeg meteen aan. Van heinde en verre kwamen de klanten af. Hoeveel oudere mensen spreken er nu nog van dat ze als kind bij Wollanders een ‘crèmeke ‘kwamen eten.

Het café was ook het lokaal van de voetbalclub, Racing Club Hoeilaart. Elke thuismatch van Racing verwende Jeanneke de spelers met appelsienen en in de winter met warme koffie tijdens de rust.  Na de match kwamen spelers en hun madamme en Trinnette, meter van de Racing Hoeilaart samen met hun trouwe schare supporters afgezakt naar ’t café.

De reveillons van  kerstmis waren ook heel populair. Julia, de kokkin, kookte heerlijk, de ambiance was super en voor iedereen lag er wel één of ander pakske onder de kerstboom. Inhoud van die pakskes waren o.a. een pispot, een rat in snoepgoed, een korset met baleinen,  peperkoek , zakdoeken enz…

Bij grote evenementen in ‘t dorp zaten de klanten van in ’t café tot in de keuken en in de  plaats vanachter. Dan werd er ook versterking gevraagd van Nache en René. Tante Maria Debloem kwam afwassen. Met de druivenfeesten was het braderie en was het altijd vollen bak . druivenfeesten.

In 1964 werd het café verkocht aan Adrienne Joly. Die is er maar een paar maanden ingebleven. Toen kwam het in handen van Jef Wolbling, ex-speler van Anderlecht  die ook trainer van racing werd. Een  paar jaar nadien werd het overgenomen door Ronald Wollanders, de zoon van haar Jeannes broer. De laatste uitbaters waren Gerard Pennie en Irène Tollet. In 1975 verwoestte een hevige brand het café volledig. Een plezante tijd werd zo abrupt afgesloten. 

Jeanneke kende de meeste klanten bij naam. En iedereen kwam er graag over de vloer. Jeanneke kwam er ook voor uit dat ze voor de “blauw” oftewel de liberalen was ,maar iedereen, van welke politieke strekking ook was welkom.

Nadat zij het café verkocht had, heeft Jeanneke gedurende 2 jaar en 6 maanden gewerkt in de Sarma (Felix Sohiestraat) en 12 jaar en 6 maanden in het plastiekfabriek op de Molenberg. Daar spreekt ze nu nog met veel plezier over.

Haar man, Maurice, (Rosse MIzze van de Zot) overleed 22 jaar geleden. Jeanneke heeft een dochter Martine, vier kleinkinderen en negen achterkleinkinderen.  Inmiddels woont Jeanne al 12 jaar in bij haar dochter Martine in Sint-Katelijne-Waver.  Ze mist nog steeds ‘haar’ Hoeilaart en vertelt nog dagelijks verhalen over haar geliefde dorp. Daarbij blijven de druivenfeesten steeds het jaarlijkse hoogtepunt. Dan komt ze steeds terug naar haar geboortedorp. Op de jaarmarkt ontmoet ze steevast tientallen mensen die haar herkennen en haar verheugen met een paar minuutjes van hun tijd voor een babbeltje over de goeie ouwe tijd. Daar kijk ze steeds naar uit!!

Daarom wil de familie niet wachten tot haar 100e verjaardag om er een goed glas op te drinken. Jeanne wordt inmiddels 92 jaar en is nog heel goed bij de pinken. Het ideale moment om nog volop te kunnen genieten van een namiddagje in de belangstelling!

Wie Jeanne Wollanders gekend heeft en nog graag eens wil terugblikken op vroeger, komt dus op zatedrag 5 december van 14u tot 17u naar ’t Betenland (bij Gaby). Er wordt voorzien in een hapje en een drankje. Het wordt een onvergetelijke dag!