Slechte straten, slechte financiën
Slechte straten, slechte financiën.
Onze OpenVLD-burgemeester kondigt aan dat 1,2 miljoen middelen worden vrijgemaakt voor de verbetering van de straten, voet- en fietspaden. Dat zou gebeuren in het najaar en begin volgend verkiezingsjaar. Los van het feit dat dit eerder een verkiezingsstunt lijkt is het bedrag wellicht ruim onvoldoende om straten en wegen grondig aan te pakken. Meer dan “puttekes” vullen zal er niet van komen.
Bovendien stellen we ons de vraag waar hij deze centen gaat halen. Alhoewel we intussen mei 2023 zijn is er nog altijd geen sprake van een afgewerkte jaarrekening 2022. In een goed bestuurde privéonderneming zijn die jaarrekeningen meestal binnen de maand klaar. Wie eind maart nog met zijn rapportering naar voren komt krijgt gegarandeerd problemen met zijn Raad van Bestuur en met de Algemene Vergadering.
In sommige gemeenten slagen ze daar wel in. Leuven bijvoorbeeld stelt al sinds twee maand de volledige jaarrekening 2022 ter beschikking. In Hoeilaart is het elk jaar wachten tot de laatste dag dat wettelijk de afsluiting rond moet zijn nl. 30 juni. Het groot personeelsverloop in onze gemeente met aan de top voortdurend wijzigingen speelt hier zeker een rol in. Alhoewel wij houden van een beoordeling op basis van de Jaarrekening, zullen we ons behelpen met de meerjarenplannen.
En het zit eigenlijk niet zo moeilijk in mekaar. Als we kijken naar de autofinancieringsmarge, al jaren een zwak punt voor Hoeilaart, dan blijkt dat deze in 2023 wellicht amper 360.000 euro zal bedragen (in andere gemeenten zit men boven het miljoen). Dus die werken zullen met zekerheid moeten gefinancierd worden met nieuwe leningen. En zich zo voegen bij een bedrag aan uitstaande leningen dat in 2023 wellicht boven de 5 miljoen euro gaat. Die nieuwe leningen zullen gezien de stijgende evolutie van de intresten een pak meer kosten.
De schuldenlast is trouwens ook vrij éénvoudig te volgen: op de kaart van Vlaanderen staat Hoeilaart als enige gemeente in onze regio donker ingekleurd met een schuld van 1.697 euro per inwoner (Overijse 875 euro per inwoner). Enkel Tervuren zit in de grootteorde van Hoeilaart. Verder is het eerder zoeken naar gemeenten in Vlaanderen die dergelijke zware schuldenlast dragen.
En nog een vrij éénvoudige manier om tot het besluit te komen dat er nauwelijks geld is: het bestuur gaat nog een rondje “verkoop van het patrimonium” inzetten .Nu is Café Sportecho aan de beurt. In het verslag van de Gemeenteraad van 27 maart laatstleden argumenteert de meerderheid het met zoveel woorden als volgt: “Het bestuur voorziet in het meerjarenplan een ontvangst te genereren door de verkoop van verschillende onroerende goederen. Hiermee wenst het bestuur een deel van de in het meerjarenplan voorziene investeringen te financieren”.
Maar niet enkel voor investeringen is er nauwelijks geld. Iedereen ziet en voelt dat de kassa leeg is: slecht onderhoud van de infrastructuur, geen geld om de meifeesten degelijk te organiseren. Tijdens dezelfde gemeenteraad werd door het Bestuur een raming meegedeeld van de liquiditeitspositie voor het huidig kwartaal eindigend op 30 juni : hou je vast , een tekort van 2.200.000 euro. Waar gaan we naartoe?
Wat we eerder al schreven blijft standhouden: Hoeilaart is een schuldengemeente geworden en heeft bijna geen enkel waardevol patrimonium meer dat niet gehypothekeerd is door schulden. Zuiver markteconomisch gesproken zou je voor de Gemeente maar weinig kopers vinden. Te weinig waard. Een vraag die men zich dan ook kan stellen: in 2024 mogen we naar de stembus gaan. Wie voelt zich geroepen om de gemeente in deze toestand te leiden?
Bron: Beleidscyclus van Vlaanderen
Regionale Pers
Notulen gemeenteraad 27 03 20 23
