Hoeilander.be

Op 8 november beleeft Hoeilaart weer een mooi moment. Tal van verenigingen hebben de voorbije weken gerepeteerd om, in een totaalspektakel, het verhaal te brengen van ‘Hoeilaart tijdens Wereldoorlog I’.  De gelegenheid om even te praten met de regisseur en schrijver van het script: Jan Van Assche.

Van waar het idee om rond Wereldoorlog I een totaalspektakel klaar te stomen?

JVA: De cultuurraad wou dit jaar, voor de herdenking van ’100 jaar Grote Oorlog’ een bundel aan activiteiten organiseren en het was logisch dat van  de cultuurverenigingen ook een inspanning verwacht werd. Eind juli heb ik uiteindelijk voorgesteld om het initiatief te trekken. Met de hulp van Michel Erkens van de Heemkundige Kring ben ik aan het lezen geslagen om voldoende stof te vinden voor een totaalspektakel.

Totaalspektakels zijn je niet vreemd. In 1986 “800 jaar Hoeilaart”, in 2004 “De 7 Sleutels”, telkens producties die bijzonder goed scoorden. Wat is je geheim?

JVA: Een geheim is het niet echt, eerder een recept. Bij een totaalspektakel ga je uit van de individuele kracht van iedere groep, elke vereniging. Het voordeel daarvan is dat niemand een te grote inspanning moet leveren op het vlak van repetities. Elk onderdeel wordt afzonderlijk ingeoefend en het is pas bij de ‘generale’ dat alle puzzelstukjes samenvallen. Ik hou ervan om veel mensen te betrekken bij een project en hen alle vrijheid te geven in de manier waarop ze die invullen. Creativiteit aanmoedigen, stimuleert het enthousiasme.

Mogen we een tweede “800 jaar Hoeilaart” verwachten?

JVA: In alle eerlijkheid, dat denk ik niet. “Ik was 14 in ‘14” is wat kleinschaliger, wat intiemer. Het onderwerp van de oorlog leent zich niet echt tot de vrolijkheid en de nostalgie die “800 jaar Hoeilaart” zo kenmerkten.  Er zijn wel duidelijke raakpunten. Er zit toneel, zang, muziek, poëzie, dans en ook een heel verhaal in. Olivier Dewit is de verteller, die  met behulp van foto’s en uittreksels uit brieven, de toeschouwer doorheen vier jaar oorlog voert. Er zijn 25 scènes die het verhaal illustreren of kleuren, soms met een lach, soms met een traan. Er zitten echt wel pareltjes tussen die ongetwijfeld mooie emoties zullen opwekken. Ik zie het wel zitten.

De voorbije weken lazen we op diverse plaatsen de oproep voor een pak figuranten. Is daar uiteindelijk voldoende gevolg aan gegeven?

JVA: Het vraagt jammer genoeg veel energie om mensen te overtuigen om mee te doen. Ik heb voor een plezante, volkse caféscène 50 mannen en vrouwen nodig en zelfs vandaag, drie dagen voor de repetitie zijn nog niet alle rollen ingevuld. We zijn er bijna maar nog niet helemaal. Er wordt nochtans niet gevraagd om echt te acteren, gewoon jezelf zijn en meedoen met de hoop. Ik zou daarom graag nog een laatste oproep willen doen naar jullie lezers toe, om alsnog mee te doen. Deze massascène wordt nu zondag 2 november om 11 uur gerepeteerd in de theaterzaal van het GC Felix Sohie. Na de repetitie bieden we iedereen een aperitief aan bij Gaby (’t Betenland). Alle volwassenen zijn welkom en jonge mannen tussen 17 en 30 zijn zelfs dubbel welkom omdat we voor hen nog een klein extraatje hebben. Kom een tiental minuten voor het begin van de repetitie naar het GC Felix Sohie en schrijf je in. Je mag ook een e-mail sturen naar jan@debrabander.be of me telefoneren op 0475 26 66 22. De ‘algemene repetitie’ is op donderdag 6 november om 19u30. Doe mee!

Wie doet er eigenlijk allemaal mee aan dit spektakel?

JVA: Toch wel een hele reeks. Toneelgroep Reintje (jeugd, jongvolwassenen en volwassenen), Klem, de Jonge Druivelaar, Nero’s Muzikanten, het Ruusbroeckoor, de leerlingen ‘Woord’ van de academie voor podiumkunsten, leden van het kinderkoor VitamineZ en het tienerkoor Sopraline, Soulstep Dance Crew, pianist Willy Vervloet en zangeres Hildegart De Buck, Chiro en Scouts, de Blauwe Vinken en vijftigtal figuranten en tal van vrijwilligers die achter de schermen alles in goede banen moeten leiden. Meer dan 150 Hoeilanders, da’s toch al een mooie groep.

Wat is de grootste uitdaging om een dergelijk spektakel tot een goed einde te brengen?

JVA: Het moeilijke is dat je eigenlijk maar een repetitie hebt waar al die scènes samenkomen tot een groot spektakel. Zorgen dat iedereen op het juiste moment op de juiste plaats is, is geen sinecure. Achter de scène is immers niet voldoende ruimte om ieder zijn beurt te late afwachten. Voor deze zware opdracht kan ik rekenen op Marijke en Anneke De Rudder, dus dat komt wel goed. Al is het altijd een klein mirakel als het allemaal vlot loopt. Iedereen kent zijn stukje van het spektakel wel, maar haast niemand heeft een totaalbeeld en dat zorgt soms wel eens voor verrassingen.

Bij zo’n spektakel komt waarschijnlijk ook wel wat logistiek kijken?

JVA: Dat klopt. Eerst en vooral moet je iedereen opvangen die op dat ogenblik niet op de scène staat. Daarvoor worden enkele lokalen gebruikt in het GC Felix Sohie. Daar moet uiteraard drank voorzien worden en een videolink met de zaal zodat men ziet hoe het spektakel vordert en wanneer men zich moet klaar houden. Tussen de twee voorstellingen, om 17u en om 20u zijn er ook broodjes en koeken voorzien voor alle deelnemers want tussen de twee voorstelling is geen tijd om ergens iets te gaan eten. Wie daarbij nog wil helpen, is altijd welkom. Ook technisch is zo’n spektakel toch wat ingewikkeld maar we hebben de juiste personen achter de knoppen. Wij tonen ook 3D beelden die Jan Vanderstraeten heeft uitgegeven. Daarvoor zal iedereen aan de ingang een 3D brilletje ontvangen.

Nog een laatste vraag. Vanwaar de titel: “Ik was 14 in ‘14”?

JVA: Vorig jaar liep in Bokrijk de tentoonstelling ‘Ik was 20 in ‘60’ en ik vond dat dat wel goed bekte. Het stuk begint met een jongen van 14 die aan zijn vader vraagt waar Sarajevo ligt. De titel is daarop gebaseerd. Meer verklap ik niet.

Het ziet er naar uit dat het een prachtige dag wordt voor Hoeilaart. Wat mogen we je wensen?

JVA: Dat iedereen komt kijken natuurlijk. Voor elke voorstelling zijn 200 plaatsen en om alle geruchten tegen te spreken: er zijn nog kaarten, te verkrijgen bij de cultuurdienst in het GC Felix Sohie (02 657 05 04 of cultuurdienst@hoeilaart.be).  Er is veel tijd gestoken in dit spektakel en het mooiste cadeau dat je de medewerkers kan geven, is dat zoveel mogelijk mensen komen kijken. In voorverkoop betaal je 8 euro, aan de kassa 10 euro.

Dit spektakel is een eerbetoon aan de gesneuvelden van W.O.I,  jonge Hoeilanders  die het leven lieten in een bijzonder wrede oorlog die niemand spaarde. Uit respect voor hun offer moet ‘Ik was 14 in ‘14’ een succes worden!