Heren-6 ploeg 'Jonge Wingerd' Vlaams-Brabants kampioen
De mannen van de Heren 3 (141-200 punten) en Heren 6 (26-60 punten) ploeg waren klaar voor een hete strijd en dat werd alleen maar bevestigd door de broeierige temperaturen die de thermometer al in de ochtend liet optekenen. Wie tot winnaar gekroond zou worden, moest dus niet enkel goed tennissen, maar ook doseren en drinken, veel drinken.
Onder leiding van kapitein en eerste man Kenzo Vermeesch namen de mannen van de H3-ploeg een kanonstart tegen de buren van TC Panorama met 6-0 setwinst voor Kenzo en 6-2 setwinst voor tweede man Ian De Coster. Maar daarmee was de strijd natuurlijk nog niet gestreden. Beide tenoren moest set 2 afgeven en die verschroeiende zon velde ook Kenzo in de 3de set. Tegenstander Matja Relic ging zo met het eerste punt lopen. De onvermijdelijke man-in-vorm Ian stond weliswaar op en velde de hoger geklasseerde Sven Van Aerschot in de derde set om zo de bordjes in evenwicht te brengen na de eerste twee enkels.
We springen even naar de enkelwedstrijden van onze H6-ploeg, want deze youngster waren niet van plan een spaander heel te laten van tegenstander Brusselse TC. Arno Velle (19), Rutger Vranken (22) en Bernard Bossaert (19) speelden met momenten met de tegenstand en brachten hun team relatief vlot naar een 3-0 voorsprong. In deze beste van 6 formule, konden ze de winst dus al ruiken. Vierde man Finn De Vos (18) vocht als een leeuw in de loden hitte, maar de ervaring van de tegenstander gaf ditmaal de doorslag en zo werd het bij het ingaan van de dubbels 3-1.
De H3-ploeg had in de resterende twee enkels nog alles te winnen of alles te verliezen. Geoffrey Simons kreeg met Ruben Aerts een echte Pano-youngster tegenover zich. Snel, vinnig, talentvol,… kortom zo eentje dat elk jaar wel meerdere klassementen stijgt. Het werd een mission impossible die de Jonge Wingerd op een 1-2 achterstand bracht. Ons eigenste vals konijn Kevin Boels moest de klus klaren tegen Hugues Taymans, een al even groot vals konijn. Harde slagen vanop de baseline die alle hoeken en lijnen van het terrein raakten dicteerden de wet. De driesetter 7-6, 1-6, 6-1 was spannend en ging dankzij winst in de tie–break van de eerste set naar Pano. Dat betekende een 1-3 achterstand voor de JW na de enkels.
De strijd werd nog bitsiger in de dubbels, want Pano gooide zowaar Maxime Spruytte en Alexandre Kayaerts in de strijd. Dubbelaars pur sang. Kenzo en Ian vochten voor wat ze waard waren en kregen kansen. Toch waren het de Pano-boys die aan het langste eind trokken en uiteindelijk beide dubbels wonnen. Want ook Geoffrey en Kevin gingen in twee tie-breaks onderuit. Het mocht zondag niet zijn voor onze Heren 3-ploeg.
Voor de dubbelwedstrijden hadden de kerels van H6 er intussen de nodige ervaring en body bijgehaald met de twee bijna dubbele meters van Thomas Maurin en voorzitter Polle Beetens. Ervaring die loonde en ook de doorslag gaf. Arno en Polle gingen ondanks het lager aantal punten in hun dubbel door op het elan van de enkelspelen en gaven hun tegenstanders geen duimbreed toe. Nipt, nipter, niptst leek het motto van de wedstrijd. De artistieke volleys van Polle haalden het soms wel en soms niet. In twee tie-breaks gingen ze eervol ten onder. Zo werd het alsnog 3-2. Leverde dat de nodige stress op? Neen, want Bernard en Thomas waren zo solide als het maar kan. Op sommige momenten leek het wel of we bij De Jonge Wingerd met spinnen aan het net stonden, want met acht armen reikten ze naar de volleys. Met 6-3 en 7-5 haalden ze de verdiende titel van kampioen van Vlaams-Brabant binnen.
We zeggen het nogmaals: zondag 23 juni was een historische dag voor De Jonge Wingerd. Met heel veel trots hebben we een finalist en een winnaar van de interclub van Vlaams-Brabant!
Super Sunday was natuurlijk nog niet ten einde, want de finales van het Zomer Dubbeltornooi vervolledigden de prachtige en broeierige zomerzondag. En ook daar hadden we verschillende winnaars van ons prachtig clubje. Een overzicht vind je hier
(bron: website Jonge WIngerd)
