Lorre, Lore, Line en Rani in Rwanda - deel 2 (fotoalbum)

zondag 17 apr 2016

Een maand geleden berichtten we al over de lotgevallen van Lorre, Lore, Line en Rani die de druivenstreek voor 100 dagen geruild hebben met Rwanda. Hier is de tweede bijdrage na 65 dagen. Het stagelopen in het ziekenhuis wordt afgewisseld met een leuke vakantie in Oeganda. Verveeld hebben ze zich duidelijk niet! Moedige meiden daar in Afrika.

We zitten al voorbij de helft. Eveneens de tweede maand in Rwanda is echt voorbij gevlogen! Deze maand stonden er op de planning vier weken stage en twee weken reizen in Oeganda. In het begin leken deze vier weken stage eindeloos, maar toch zijn ze weer voorbij gevlogen. Lore en Lorre stonden gedurende drie weken op de intensieve zorgen afdeling, Line en Rani stonden twee weken op materniteit en één week op neonatologie. Voor Lore en Lorre was het een heel interessante stage op de intensieve zorgen, we merken dat ze hier tegenover andere afdelingen toch meer geëvolueerd zijn. Alle patiënten liggen hier namelijk in één grote zaal zodat ze goed gemonitord kunnen worden. Helaas zijn de middelen hier nog niet goed genoeg, vele patiënten verkeren in kritieke situaties en overleven het meestal niet. Net zoals op andere afdelingen, speelt de familie nog steeds een grote rol in de verzorging van hun familielid.

Rani en Line mochten op materniteit verschillende bevallingen en keizersneden meevolgen. Een kind zien geboren worden, het is toch iets moois! In Rwanda bevallen is niet van zelfsprekend. De vrouwen krijgen geen verdoving, moeten zelfstandig op en van de bevallingstafel kruipen en de papa? Die staat er helaas nooit bij ter ondersteuning. Elke geborenen krijgt de eerste dagen de naam van de moeder en krijgt pas later een eigen naam. Op de neonatologie mochten ze zorgdragen voor pasgeborenen in een couveuse. Dit was niet altijd hoe het zo moeten zijn. Zo kropen er soms mieren in de couveuse rond, maar dit liet de verpleegkundige niet koud.

De vierde en laatste week voor onze vakantie stonden Line en Lore nog een week op materniteit. Het was echter geen vruchtbare week want veel bevallingen waren er niet. Lorre en Rani stonden deze week op het operatiekwartier. Ze volgende verschillende operaties mee en waren vooral onder de indruk van een hersenoperatie. Dit soort operaties vergt enorm veel handigheid, concentratie en techniek om uit te voeren. Het was wel enorm indrukwekkend om in levende lijven het menselijke brein te kunnen zien!

De laatste week van de stage was Peter toegekomen, het vriendje van Line. Samen maakten ze enkele uitstapjes naar onder anderen Lake Kivu en de watervallen. Rani, Lore en Lorre maakten er gebruik van om tijdens het weekend voor school te werken, want dat moest spijtig genoeg ook nog gebeuren! Gedurende deze vier weken maakten we in de weekends tijd om te relaxen aan het zwembad in ons favoriete hotel: Mille Collins. Geld opdoen? Daar zijn we wel goed in. We vertoeven ons graag op een grote lokale markt, genaamd Kimironko, waar ze zelfgemaakte souvenirs verkopen! Ondertussen in het regenseizoen begonnen in Rwanda. Het regent dagelijks toch heel even, een onweersbui komt er ook altijd bij kijken.

Na vier weken hard werken was het tijd voor vakantie. Met de bus trokken we naar Oeganda waar we 9 dagen lang zouden rondreizen. In Kampala, de hoofdstad van Oeganda, regelden we een driver die ons overal naartoe zou brengen. Onze reis begon in Kampala zelf waar we een bezoekje brachten aan een moskee. Kampala zelf is in vergelijking met Kigali een heel drukke en vuile stad. Zelf vonden we het daar niet zo aangenaam.

De volgende stop was in Murchison Falls, een gigantisch safari park. We verbleven hier twee nachten in een chique hotel, waar we dagelijks van een vier gangen menu mochten genieten. De temperaturen hier waren we nog niet gewoon. Zo steeg het overdag tot wel tussen de 35 à 40 graden. Dat was bakken en afzien. De safari, die was echt top! We hebben het geluk gehad leeuwen, krokodillen, olifanten, nijlpaarden en nog zo veel meer te kunnen spotten. We beklommen er een waterval, echt spectaculair!

Na drie drukke dagen ging onze reis verder, de volgende stop was Jinja. Hier waagde we ons leven op de Nijl met het raften. In het begin stonden we er allemaal wat positief tegenover, maar eens het zo ver was, hadden we toch allemaal een bang hartje. Het raften was heel wild, hierdoor kantelde onze boot wel eens, waardoor we allemaal in de wilde golven terecht kwamen. Gelukkig overleefden we de wilde golven, stromingen en een felle regenbui. Achteraf bekeken zijn we van mening dat we volgende keer toch twee keer gaan nadenken voor dat we dit nogmaals doen!

In Entebbe bezochten we botanische tuinen. Hier maakten we kennis met verschillende plantensoorten die in Oeganda en Rwanda gebruikt worden als geneesmiddelen. Ze geloven hier nog sterk in natuurlijke genezingen. Ook hier hadden we weer veel geluk want we kregen een mooi schouwspel te zien van velvet monkeys. Kleine en speelse, maar wel heel schattige aapjes! In de namiddag legden we onszelf aan het zwembad om te genieten van het mooie weer. Het zou wel eens kunnen zijn dat we met dezelfde huidskleur als de Afrikanen terug naar huis komen!

De laatste stop was in Masaka. Met de ferry staken we van Entebbe het Victoria Lake over richting Masaka. Onderweg maakten we een tussenstop aan de evenaar. Hier deden we drie kleine experimenten. Aan de zuidkant draait water tegen de klok in, aan de noordkant draait water met de klok mee en op de evenaar blijft het water staan. Wel vreemd om dit te zien, maar dat is de fysica zeker?

In Masaka bezochten we het weeshuis: Rock of joy! Een weeshuis dat uitgebaat wordt door Pat, een Engelsman. Helaas was hij er zelf niet, maar ondanks dat hebben we ons enorm goed geamuseerd! We trokken met de kinderen naar een groot park met een speeltuin. Hier speelden we verschillende spelletjes zoals verstoppertje, kat en muis. We hadden op voorhand al wat ballen gekocht om aan de kids te geven, alsook eten en drinken voor een picknick. Op het einde van de dag deelden we aan alle kindjes een bic en notitieboekje uit. Daar waren ze dolblij mee. Het was voor ons echt genieten, zeker om te zien hoe deze kinderen ondanks dat ze geen mama en/of papa meer hebben toch zo gelukkig kunnen zijn. De les die we hieruit meenemen: wees gelukkig met de kleine dingen in het leven!

Onze reis in Oeganda is voorbij gevlogen. Ondertussen is het nog maar vier weken voordat we weer naar huis komen. Wat staat er nog op de planning voor de laatste vier weken? Met z’n vieren zullen we nog twee weken stage lopen op de spoedafdeling. We weten nog niet goed wat we hiervan moeten verwachten, maar volgens de verpleegkundige in het ziekenhuis wordt dit vooral een drukke stage. Na deze twee weken, trekken we acht dagen naar Zanzibar om deze prachtige ervaring in schoonheid te kunnen afsluiten.

We hebben er alweer spetterende weken opzitten, vol leuke ervaringen. We kijken alvast uit naar de laatste weken, maar missen jullie thuis toch wel een beetje!!

Veel zonnige, soms toch nattige groetjes van ons alle vier J