Hoeilander.be

Afgelopen dinsdag 28 februari ging Marc Dekelver na 37 dienstjaren op pensioen bij de gemeente Hoeilaart. Sinds 3 januari 1980 werkte hij er voor de gemeentelijke waterdienst waar hij op aanraden van zijn vader aan de slag ging. In die periode had hij nog 3 collega’s (ploegbaas Johan De Rudder, Claude Scheys en Frans Vandervaeren). Samen vormde ze een hecht team dat in 1981 uitgebreid werd met de komst van Rudy Keyaert.

De stiel leren, dat deed je door goed te kijken en vooral te doen. Een echte opleiding bestond er immers niet voor. Als geen ander kent Marc ons drinkwaternetwerk waar hij dag in, dag uit voor instond. Na het plotse overlijden van Johan De Rudder in 1993 kreeg hij het vertrouwen van het gemeentebestuur om de waterdienst verder te leiden en ervoor te zorgen dat onze drinkwatervoorziening volgens de normen verder werd uitgebouwd.

Mooie herinneringen zijn er aan de voorbije periode maar het was ook niet altijd even makkelijk werken. De wachtdiensten, 24u/24u, elke dag en dus ook op zon- en feestdagen of tijdens verlof, zorgden ervoor dat Marc opstond en ging slapen met de waterdienst. Collega’s ‘van wacht’ mochten hem steeds bellen als er een probleem was en ook tegen anderen die zijn hulp inriepen, kon hij moeilijk neen zeggen. Kou, regen of vriesweer mocht hen niet tegenhouden. Zo herinnert Marc zich een buisbreuk op de Overijsesteenweg waar ze bij -8°/-10° het werkmateriaal constant moesten losslaan omdat het vastvroor aan de grond. Ook dat hoorde erbij.

De voorbije jaren zag hij heel wat evolueren en veranderen: de verhuis van een klein bureeltje (de vroegere ‘winterhulp’) in de kelder van het gemeentehuis naar de loods in 1991 was één van de velen. Een eigen en zelf ingericht atelier en opslagruimte in de gemeentelijke loods maakten het allemaal beter werkbaar. Ook de uitbreiding van 4 naar 6 dipetepompen aan de waterwinning en later nog 3 extra putten op het terrein ernaast zorgen, samen met de verdere automatisering, voor verbetering van onze drinkwatervoorziening.

Marc maakte veel toffe jaren mee en vertelt nog graag over de plezante momenten zoals wanneer de collega’s van de technische dienst uitgenodigd werden bij Valentine ‘om ballekes te eten’, een traditie de dinsdagnamiddag na dé feesten (het Druivenfestival). De technische en waterdienst werden bij de voorbereidingen en gedurende het feestweekend ingeschakeld voor heel wat taken maar eens dat tot een goed eind gebracht was, werden ze onder meer door ‘de Meester’ (Meester Versluys, in die periode voorzitter van het druivencomité), diensthoofd en schepen getrakteerd. Er moest hard gewerkt worden maar er was ook tijd voor plezier… namiddagen om nooit te vergeten.

Inwoners staan er meestal niet bij stil, maar voor het water bij ons thuis uit de kraan loopt, heeft het al een hele weg afgelegd. Een weg die voor de meesten onzichtbaar is en waardoor we er ook geen idee van hebben wat er allemaal bij komt kijken. De waterdienst zette 10 jaar geleden de deuren open tijdens Open Bedrijvendag en met trots mochten de medewerkers toen tonen waar zij zich dagelijks voor inzetten en hoe het water bij ons thuis terecht komt. Ook medewerking aan de Roefeldag waarbij kinderen een kijkje gingen nemen in de ‘grote mensenwereld’ deed heel wat ogen opengaan. Die momenten gaven vaak voldoening aan de medewerkers die toch wel trots mogen zijn op hun werk.

 

De wondere wereld van onze drinkwatervoorziening kende voor Marc en zijn collega’s amper geheimen. Honderden keren, misschien wel een paar duizend, werden de trappen van de watertoren beklommen, werden de waterreservoirs en het waterpeil gecontroleerd, werden stalen genomen. Maar vooral ook maakte Marc elke ochtend rond 7u de planning voor de dag en werd de agenda aangevuld met de werken die gebeurd waren. ’s Avonds tekende hij de plannetjes waardoor elke huisaansluiting en wijziging van gelegde leidingen in kaart gebracht werd. Die gegevens werden grotendeels gedigitaliseerd en een paar jaar geleden overgemaakt aan de Watergroep.

Eind 2013 kwam immers het nieuws dat de gemeentelijke waterdienst verkocht zou worden aan de Watergroep. Dat was meteen ook de grootste teleurstelling die Marc zal bijblijven uit z’n hele carrière en de reden waarom hij op z’n 60ste met pensioen is gegaan en niet tot 65 jaar aan de slag blijft. De voorbije jaren werkte hij nog in Hoeilaart ‘aan het water’ maar dan met minder kopzorgen. Stilzitten zal hij ook de komende jaren zeker niet. Onder meer bij ERC Hoeilaart kunnen ze nu nog meer op zijn inzet rekenen. En verder brengt elke dag wel iets nieuws, dat hoopt hij toch …

Hoeilaart mag best blij zijn dat Marc met zijn ploeg zo goed voor iedereen gezorgd heeft. Nu ook dit hoofdstuk definitief is afgesloten, rest ons nog een deftig en respectvol 'dank u'. Marc, geniet van je pensioen en bedankt voor alles!