64,7 % van de Hoeilaartse borelingen heeft geen Nederlandstalige moeder!

maandag 10 jul 2017

Het leek ons nuttig om ter gelegenheid van de Vlaamse feestdag even op onderzoek te gaan naar de taalsituatie in onze gemeente. Officiële taalcijfers over hoeveel Franstaligen, Vlamingen e.a., zijn er niet maar één statistiek geeft ons toch een verhelderend beeld: de verhouding borelingen/taal van de moeder, en die komt van Kind & Gezin. Voor 2016 zijn de cijfers als volgt: Nederlandstalig: 35,3%, Frans: 38,7%, Engels/Duits: 4,2%, Turks/Arabisch/Berbers: 1,7%, Russisch/ Pools/ Roemeens: 2,5%, Spaans/Portugees: 9,2% en andere: 8,4%.

Ma.w., de grootste groep van borelingen heeft een Franstalige moeder, 38,7%. Verrassend is dat niet want in 2015 was dat zelfs 41,3% en in 2014, 38;9%.  De groep Nederlandstaligen is sinds 2012 met 8,5% gedaald. Interessant is wel dat de groep Spaans/Portugees goed is voor 9,4%. Toch wel een grote groep.

Vergelijk je de borelingen met Nederlanstalige moeders met al de andere dan wordt de verhouding wel indrukwekkend: 35,3 NL t.ov. 64,7% anderstalig. In 2012 was dat nog 43,8 % t.ov. 56,2%.

Genoeg cijfers. Wat kan je daar nu uit concluderen? Op basis van deze statistiek zou je kunnen stellen dat onze gemeente verder verfranst en vervreemdt. Aangezien de jeugd de toekomst is, zal deze situatie niet gauw teruggedraaid worden. Is dat een probleem? Zoals je wel weet, deelt niet iedereen dezelfde mening. Je kan in ieder geval moeilijk om de realiteit heen en de daaruit voortvloeiende gevolgen.

En dan hebben we het in de eerste plaats niet over het feit dat in Hoeilaart andere talen elk jaar duidelijker klinken in het straatbeeld, maar eerder over welk effect deze evolutie heeft op het sociale weefstel en de toekomst van onze gemeenschap.

Enerzijds zou je kunnen stellen dat het bemoedigend is dat het merendeel van die kinderen naar onze Vlaamse basisscholen gaat waardoor ze vlot Nederlands leren. Dat is zonder twijfel een enorme vooruitgang tegenover vroeger. Maar dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat het Vlaamse kinderen worden en/of dat ze doorgroeien binnen het weefsel van onze dorpsgemeenschap.

Het is opvallend dat het aantal van de anderstalige kinderen dat bijvoorbeeld deelneemt aan speelpleinen, of lid wordt van een van de jeugdverenigingen,  een stuk lager ligt. Het is geen geheim dat veel van deze kinderen naar Franstalige jeugdverenigingen gaan wat uiteraard niet fout of verboden is. De Hoeilaartse sportverenigingen presteren trouwens een beetje beter in het aantrekken van anderstaligen.

Maar eens de lagere school afgewerkt, verdwijnt een belangrijk deel van deze kinderen naar Franstalige middelbare scholen en verliezen zij haast alle contact met onze Hoeilaartse actieve gemeenschap. Dat is wel een probleem want het verzwakt de constante vernieuwing binnen ons verenigingsleven.

Alhoewel de Vlaamse Gemeenschap jaren geïnvesteerd heeft in deze kinderen, verliest een groot deel van hen vanaf hun puberteit de sociale binding met ons dorp. Zij worden niet de jongvolwassenen die voor de natuurlijke opvolging binnen de clubs zullen zorgen en die hun bijdrage zullen leveren aan het vrijwilligerswerk (toch niet in eigen dorp).

Is daar iets aan te doen? Een moeilijke opdracht maar het zou zeker geen kwaad kunnen meer middelen en energie te besteden aan het opnemen van deze bevolkingsgroep in het sociale netwerk dat onze gemeenschap levend houdt. Vooral op jonge leeftijd zouden via o.a. de basisscholen zeker meer initiatieven kunnen genomen worden, zoals door de gemeente sterk gefinancierde campagnes om lid te worden van bvb. scouts of chiro ... Of extra middelen ter beschikking stellen zodat deze kinderen belangstelling krijgen voor de toneelverenigingen en andere socio-culturele organisaties.

We weten allemaal dat, eens je actief hebt meegewerkt binnen een gemeenschap, je daar altijd een bepaalde band mee houdt.  Die realitie zo sterk mogelijk maken op jonge leeftijd kan onze gemeenschap in belangrijke mate vooruit helpen.

Deze voorstellen zijn maar losse flodders, er bestaat ook niet voldoende cijfermateriaal. Het kan zeker geen kwaad om daar met meerdere Hoeilanders over te brainstormen. Het lijdt geen twijfel dat we op een andere manier met het 'taalprobleem' zullen moeten leren omgaan want de politieke simpele visie 'Hoeilaart is Vlaams'  lijkt door de realiteit voorbijgestoken. Onze gemeente zal enkel haar Vlaams karakter behouden als het dagelijkse leven, de gemeenschap die de boel draaiend houdt, zijn sterke Nederlandstalige karakter niet verliest. Als we niets veranderen aan het beleid, dan zal de situatie niet verbeteren.

De bal ligt zonder twijfel in ons kamp. Wij Vlamingen hebben in Hoeilaart het roer in handen en bepalen welke richting het uitgaat. Waar wachten we op een moderne nieuwe beleidslijnen uit te tekenen.

Een prettige Vlaamse feestdag!