Herfstweer houdt bedevaarders niet weg van Mariahulde Welriekende (enkele foto's)
Vrijdag 15 augustus - Overdreven warm was het vanmiddag niet echt aan de kapel van Welriekende. De jaarlijkse Mariahulde moest het stellen met zo'n 16° C en een typisch Belgische regenbui die wonder boven wonder stopte bij aanvang van de viering. De zon kwam zelfs even piepen. E.H. Roger Nuyts kon dit jaar niet rekenen op de muzikale ondersteuning van Nero's muzikanten, te veel leden waren met vakantie. Dus werd het voormalige jeugdkoor opgetrommeld om dit feest te voorzien van de noodzakelijke marialiedjes.
De goede oude tijd toen de boswachters op hun jachthoorn blaasden, ligt al jaren achter de rug, en het zou leuk zijn moest dat ooit eens terug het geval zijn.
De opkomst had weinig te lijden onder het mindere weer. Deze Mariahulde blijft een vaste waarde.
In 1477, ter gelegenheid van hun huwelijk schonken Maria Van Bourgondië en Maximiliaan van Oostenrijk de eerste kapel van Welriekende. De overlevering vertelt ons dat de werklieden, Laurent en Hendrik, gedurende de opbouw van de kapel, boven hen een heerlijke hemelse muziek hoorden, een engelenconcert. Ook steeg er een geur op van onvergelijkbare en onvergetelijke zoetheid. Onze Lieve Vrouw van Welriekende werd aanroepen om bijstand af te smeken tegen koortsaanvallen, doch geleidelijk evolueerde het heiligdom tot een bedevaartsoord waar de jonge meisjes uit de omgeving kwamen bidden om snel een goede echtgenoot te vinden...
Vandaar dat het hek vaak getooid was, en nu nog soms, met kousenbanden die ze als offergaven achterlieten (tegenwoordig meestal strikken).
Vandaag moeten de hemelse gezangen wijken voor het geraas van de Brusselse Ring, maar toch blijft deze mooie Hoeilaartse kapel een juweeltje van het Zoniënwoud.
